Toen ik vorig jaar rond Pasen zona kreeg, kon ik op zondagvoormiddag niet meer naar de scouts gaan omdat ik moest kunnen uitslapen om te rusten. Ik vond het wel spijtig, want ik ben graag met iets bezig. Mijn papa klimt al vele jaren in Klimax bij BVKB in Puurs. Ik was al eens met hem mee gaan klimmen en ik vond het wel leuk. Blijkbaar kon ik het ook beter dan de andere kinderen van mijn leeftijd in de club. Mijn mama vond het meteen een goed idee dat ik op zaternamiddag naar de klimtraining voor de jeugd zou gaan. Die waren in september al begonnen, maar omdat ik al direct een 5a kon klimmen, mocht ik in november nog instappen. Twee weken later werd ik door de trainsters geselecteerd om aan de eerste manche van het Belgisch klimkampioenschap voor de jeugd deel te nemen. Die wedstrijd werd meteen mijn eerste succes. Na de twee selectieroutes (5b en 5c) stond ik op de vierde plaats en mocht ik naar de finale. De finaleroute was een pak moeilijker (6a), maar uiteindelijk ben ik uit het dak geraakt tot op het laatste stukje rechte muur en heb ik de route bijna kunnen toppen, wat goed was voor een eerste plaats. Vanaf dan ben ik twee keer in de week beginnen trainen, dus ook op woensdagavond.
Wim Verhoeven en Celine supporteren voor Manolo Debreyne
In januari 2009 ging de tweede manche door in onze club in Puurs. Ik geraakte weer in de finale, maar werd uiteindelijk derde omdat ik een fout had gemaakt. We moesten de witte route volgen, maar sommige gele grepen waren helemaal wit van het magnesiumpoeder waardoor ik een gele voetsteun voor een witte had genomen en moest stoppen. Omdat dit ook een Vlaamse beker was, ben ik toch Vlaams kampioen geworden omdat mijn twee voorgangers Waalse meisjes waren.
Enkele weken later ging de derde manche door in Arlon en daar ging alles foutloos zodat ik op de hoogste podiumplaats terechtkwam. Tijdens de vierde en laatste manche van het Belgisch klimkampioenschap voor de jeugd in Louvain-la-Neuve werd mijn categorie niet georganiseerd, maar ik kreeg een wild card om met de hogere C-categorie voor meisjes van 12 tot 13 jaar mee te klimmen. Mijn techniek was er ondertussen al wat op vooruit gegaan waardoor ik vlot naar de finale kon, maar daar moest ik mij tevreden stellen met een vijfde plaats.
Na een oefenwedstrijd in Woluwe-Saint-Lambert enkele weken geleden, ben ik op 29 mei 2009 naar een internationale klimwedstrijd in Imst (Oostenrijk) vertrokken. Hieraan namen 175 klimmers uit 18 landen deel voor de categorieën C (11-12 jarigen) en D (9-10 jarigen). Er waren klimmers uit Oostenrijk, België, Engeland, Duitsland, Polen, Rusland, Hongarije, Tsjechië, Slovenië, Italië, … en zelfs Israël. In mijn groep (meisjes D) moesten 36 klimsters het tegen elkaar opnemen.
Zaterdag moesten we 6 routes klimmen. De routes werden eerst voorgeklommen. Dan moest ik nog 20 beurten wachten voor ik kon klimmen. Ik topte en zo ging dat heel de dag verder, de routes werden steeds moeilijker en ik topte ze allemaal.
Zondag was het veel moeilijker en kon ik de eerste en de derde route toppen. Het Belgisch team bestond uit 3 Vlamingen van onze club en 6 Walen. Papa heeft enkele leuke groepsfoto’s van ons gemaakt en dan konden we terug naar huis vertrekken. We wilden niet wachten op de prijsuitreiking, want we hadden geen van allen een podiumplaats in de wacht gesleept. De coach van het Belgisch Waalse team vroeg: “Heeft Celine haar vierde route goed geklommen?”
“Oeps, heb ik vier routes?”
Het betere klimwerk
Mijn papa haastte zich: “Snel terug gordel aan!” Tjonge, tjonge, ze zijn al begonnen. Gelukkig kwam ik pas als 20ste aan de beurt. Halverwege viel ik uit de route omdat ik mijn hiel vergat te haken achter de vlindergreep. Resultaat: 18de van de 38, nog goed genoeg voor een kleine troostprijs en misschien niet echt slecht omdat ik nog maar 7 maanden aan het klimmen ben.
Mijn beste klimvriendin Anak
Het was een geweldige ervaring om te klimmen tegen de beste klimmers uit 18 verschillende landen. De meisjes van de Israëlische ploeg hebben mij gezegd dat ze vijf keer per week trainen. Ik klim nu al vlot 6b, maar ga nog harder en nog meer trainen want ik wil heel graag aan meer wedstrijden in andere landen deelnemen, maar dan wil ik wel een betere plaats behalen.
De volledige Belgische ploeg