YBC 2011, tweede manche in Hungaria (Leuven)
Zaterdag, 2 april 2011
Het Belgische Youth Boulder Circuit 2011 is volop losgebarsten. De tweede manche ging door in het Leuvense klimparadijs Hungaria. De zaal is ondergebracht in een oud molengebouw en er is een uitgebreide via ferrata en speleobox en je kunt er ook een dodensprong doen. Wegens het grote succes van de wedstrijd bij de jongste categorieën, was een organisatorische ingreep nodig. Voor de C-groep veranderde er niets aan het schema. We mochten van tien uur tot half een klimmen. De B-groep mocht pas een uur later beginnen. Daardoor moesten we minder lang aanschuiven. Per groep hadden we een andere kleur van kaartje zodat de jury snel kon zien wie al mocht beginnen of moest stoppen. Dat was heel handig.
Boulder 24
De tweede manche is nu achter de rug, maar het ging niet vanzelf. We konden 30 boulders klimmen in geleidelijk opgaande moeilijkheidsgraad. Voor de C-categorie was het doenbaar tot aan de rode routes. De zwarte waren nog zwaarder en er was een witte route die de allerzwaarste was. De B-groep kon zich al eens in de zwarte routes vastbijten. Er waren technische en krachtige boulders. Er was voor iedereen wat wils. Op het nieuwe bouldergedeelte stond een vrij technische rode route en een zware blauwe route waar ik wat moeite mee had. Ik zei tegen Maëlys: “Regarde la rouge est une voie pour toi,” maar ze antwoordde: “Je l’ai déjà réussie.” Dat had ik ook al wel gedacht. Onze trainster Liselotte De Bruyn gaf me dan wat tips hoe ik mijn voeten beter kon plaatsen en mama zei dat ik ze eerst hoger moest zetten en dan pas de module zo hoog mogelijk vastknijpen en toen lukte het wel. Even later is Nils Lemière er dan in geslaagd die zware blauwe ernaast te toppen. Je moest dynamisch naar een grote greep in de overhang reiken en ik had gezien hoe Nils die had vastgenomen. Dat gaf mij energie om het ook nog eens te proberen en het lukte. Dank je Nils. Ik heb 24 boulders kunnen klimmen en heb de manche gewonnen met 2 boulders voorsprong op Maëlys Gillart van Entre Ciel et Terre. Laure-Anne Stevens wou dit keer liever meedoen dan aanmoedigen. Ze klom 13 boulders en werd 8ste net na haar grote concurrente van L’Escale, Mahault Lippert, die er 14 wist te toppen. Nils heeft 22 boulders afgewerkt wat goed was voor een 4de plaats. Sam Apostel werd met 18 boulders 9de. Nicolas Stevens is nog herstellende van een blessure aan de vingers. Hij moest in het heetst van de strijd opgeven. Niet getreurd Nicolas, je kunt beter je vingers sparen voor volgende week als we ons allemaal gaan uitleven op de rotsblokken in Fontainebleau.
Technische analyse van de pro's
Tijdens ons laatste uur was de B-groep al goed opgewarmd en vond Chloé Caulier dat het tijd was om eens in een zware zwarte dwars door het dak te vliegen. Al bij de eerste poging geraakte ze tot bij de eindgreep, maar daar bengelde ze aan een hand en kon haar tweede hand er niet bij zetten. Dat gaf een spectaculaire val tot bijna tegen de muur. Een mama met fototoestel kon haar opvangen, maar botste daardoor zelf met haar hoofd tegen de muur. Er werd een mat bijgezet. De tweede poging verliep volgens hetzelfde scenario. Derde keer, goede keer. Ze liet haar voeten niet meer bengelen, maar hield zich bij haar tenen aan de grepen vast en toen lukte het wel. Dat was een applaus waard. Chloé is echt een krachtbom, ze topte 29 boulders en staat hiermee glansrijk op de eerste plaats. Joke Pierssens rijfde 22 boulders binnen en werd 4de. Jasper Schelfhout klom 26 boulders uit. Hij werd verdienstelijk 5de samen met Antoine Matheys van L’Escale.
De wedstrijd verliep heel vlot en we hadden er een gezonde eetlust van gekregen. In de cafetaria werden pannenkoeken verkocht. Daar konden we niet aan weerstaan. Eerst mochten we van de papa’s en de mama nog een lekkere pannenkoek naar binnen werken voor we in de mooie zomerzon weer naar huis reden.
Spaghetti en pannenkoeken