OVJK 2012 is groot succes
Intensieve voorbereiding
De Klimax-ploeg had hard getraind in de kerstvakantie en de resultaten waren er naar. Liselotte had een intensief schema opgesteld voor wie niet ging skiën als voorbereiding voor het nieuwe wedstrijdseizoen. We trainden telkens twee dagen na elkaar vier of vijf uur aan een stuk en hadden dan twee rustdagen. We zijn ook een keertje in de uitgebreide zaal van Entre Ciel et Terre in Louvain-la-Neuve gaan trainen om te kunnen voorklimmen.
Meer dan 180 inschrijvingen
Vorig jaar had ik deelgenomen aan het Nederlands jeugdcircuit en ik was blij dat veel meisjes die ik had leren kennen, naar Breendonk waren afgezakt voor de eerste manche van het Belgisch bekercircuit. Er waren 29 Nederlanders komen opdagen. De zusjes Rosa en Tiba Vroom waren er. Eva Vink en Liza Berends uit Groningen deden mee. Aniek Lith was er ook. Tabitha Buma, die vorig jaar in Nederland kampioen bij de junioren en de senioren is geworden, waagde eveneens haar kans op het OVJK.
Eva Vink verschijnt altijd piekfijn aan de muur
Uit Luxemburg verscheen een team van 13 klimmers. In Luxemburg worden geen wedstrijden georganiseerd en daarom zijn ze blij in België aan de Open wedstrijden te kunnen deelnemen. Eva en ik vroegen tijdens de isolatie aan een Luxemburgse jongen in het Engels welke taal ze spraken, want het was geen Frans en geen Nederlands dat we hoorden. Ik wist niet dat zo’n klein landje een eigen taal had. Ze spreken daar dus Letzeburgisch. Een meisje uit Luxemburg van mijn groep zei dat ze alle Franse woorden begrijpen, maar geen Frans kunnen spreken.
Mijn broer Alan zorgde voor de mooie foto’s
Grote groepen
Met zo veel inschrijvingen waren er in elke groep ook veel deelnemers. Aan de registratietafel werden in totaal 168 deelnemers geteld. Uit Nederland kwam een delegatie van 16 meisjes en 13 jongens. Luxemburg stuurde 6 meisjes en 7 jongens. De Klimax-jeugd kon met 12 meisjes en 29 jongens niet onderdoen. Op de startlijsten stonden uiteindelijk 69 meisjes en 99 jongens. De junioren waren goed vertegenwoordigd met telkens 8 deelnemers bij de jongens en de meisjes. De jongste groep werd vertegenwoordigd door 9 meisjes en 12 jongens. In de andere groepen traden 16 tot 32 deelnemers aan. Ondanks de grote groepen, verliep de wedstrijd heel vlot volgens schema. Er was meer plaats voor het publiek gemaakt, maar toch zat de zaal goed vol. Er waren ook veel aspirant-juryleden.
Demonstraties
De routes werden gedemonstreerd door onze Stuikers, die hiervoor zelfs even hun studeerschema hadden aangepast. De Stuikers zijn een gedreven ploegje van vroegere Klimax-jeugdklimmers die samen trainen om aan de wedstrijden voor senioren deel te nemen. Ze hebben ook al een mooi palmares bijeen geklommen. Je kunt hun ervaringen en avonturen lezen op hun blog.
Stefanie (Stuiker), Michel (Routebouw), Yannick en Jurgen (Stuikers), Filip (Presentator), Rudi (Muziek)
Mooie routes
Michel had mooie routes gebouwd met stijgende moeilijkheidsgraad. Hij had voor de gelegenheid speciaal enkele nieuwe sets grepen gekocht. Bij de jongste groepen werd de eerste kwalificatieroute bijna door iedereen getopt, maar dat werd goed gemaakt in de tweede route zodat er afhankelijk van het aantal deelnemers en ex aequo’s in de groep toch maar 6, 8 of 10 klimmers doorgingen naar de finale. Er moest maar een superfinale aan te pas komen en die werd dan nog uitgevochten tussen twee Klimax-jongens die meteen ook de allerjongste deelnemers waren.
Sam Apostel topt zijn eerste route
Goed gevulde D-groep
Bij de meisjes van de D-groep bewees Ine Van Zegbroeck met zilver meteen al dat Klimax een geducht team is geworden. Lotte De Smedt werd vierde. Fleur Van Eylen wist niet door te stoten naar de finale en eindigde met een 8ste plaats voorlaatste in de ranking. Zara Cooreman is met haar eerste plaats de trots van het team Brussels Monkeys Climbing. Ze won met een voorsprong van zes grepen op Ine, die op greep 30 moest lossen, op de voet gevolgd met een 30- door Marie Colot van Escale uit Arlon die daardoor de bronzen medaille om kreeg. De drie eersten wisten als enigen ook de tweede kwalificatieroute te toppen.
Bij de jongens maakten Jasper Van Malderen en Ties Vancraeynest er een spannende tweestrijd van met een superfinale die gewonnen werd door Jasper. Het publiek stond paf van de twee jongens die nog maar amper 9 jaar oud zijn. Mats Vancraeynest werd 6de. Floris Lemière en Thomas Van Spaendonk werden 10de en 11de van de 13. Het brons was voor Hannes Perilleux, een aanstormend klimtalent uit Hasselt.
Lotte De Smedt mist met een vierde plaats net het podium
Grote C-groep
De Klimax-meisjes moesten het opnemen tegen sterke concurrenten uit Nederland, Luxemburg en Wallonië. Geen van onze meisjes haalde de finale. Voor Laure-Anne Stevens zat het er met een 9de plaats net niet in. Ze had pech in haar tweede kwalificatieroute die wat te krachtig voor haar was. De finaleroute klom ze immers de volgende dag feilloos in de eerste poging, maar dan zonder stress en top rope. Cathinka Tilborghs maakte van de zenuwen en door gebrek aan wedstrijdervaring te veel voetfouten en geraakte niet verder dan een 11de plaats. Mara Van Spaendonk werd 14de en laat nog twee klimsters achter zich in een groep van 18 deelneemsters. Camille Massaux van Rock Évasion Jambes won op een haar van de Nederlandse Yuan Rozario, die dan weer op de hielen werd gezeten door Tiba Vroom, eveneens een Nederlands klimtalent.
Bij de jongens wist Nils Lemière het Klimax-team met zilverglans te verdedigen. Hij topte de finale net niet omdat hij een greep uit het oog had verloren. Bram Van Deuren topte evenals veertien anderen de eerste kwalificatieroute en mocht met drie ex aequo’s op de 9de plaats naar de finale. Hij bracht het tot de 8ste plaats. Wauter Vanhaute werd 18de, Arne Van Zegbroeck 23ste en Arne Decock sluit de rangen met een 25ste plaats. Rock Évasion Jambes kaapte hier ook de gouden medaille weg. Pierre Parent slaagde er als enige in de finale te toppen. Het brons was voor Merlin Matheys van Escale, die Nils in de finale het vuur aan de schenen legde.
Onze vaste ploeg zekeraars
Overrompeling in de B-categorie
Ik vond het jammer dat Enya Groenland uit Nederland er niet bij kon zijn wegens een blessure. Het werd dus een strijd tussen mij, Maëlys Gillart en Liza Berends. Ik ben de enige die een route topte in de selecties. In de tweede route geraakte ik bijna aan de laatste greep. Liza kon de eerste kwalificatieroute bijna toppen. In de tweede route geraakte ze tot net achter de hoek. Maëlys geraakte net voorbij de cruxpas met de ringgreep, maar gleed daarboven uit de eerste route. In de tweede route geraakte ze een flink eind verder dan Liza. De finaleroute was vrij technisch. Ik geraakte vlot omhoog, maar bijna boven zat het touw tussen mijn voeten. Ik kon nog niet inpikken, maar kon ook mijn voeten niet verzetten. Ik heb dan maar een dynamische lengtepas geprobeerd, maar ik kon de greep niet houden. Ik wist dat ik met mijn been in het touw zou vallen, maar het viel nog mee. Ik denk dat ik alleen een blauwe plek heb. Maëlys ging ook heel hoog, maar viel enkele passen lager. Liza geraakte tot net onder de tweede module. Joke Pierssens geraakte in de eerste kwalificatieroute niet voorbij de crux met de ringgreep en kon in de tweede route tot boven de eerste module geraken, wat nog goed was voor een ticket naar de finale. In de finale geraakte ze ongeveer tot in de helft waarmee ze een 5de plaats verdiende. Marjolein Saelens miste de finale net met een 9de plaats. Sitska Kools eindigde als 16de op de laatste plaats.
Celine neemt vlot de crux-pas en topt
Vijftien jongens topten de eerste kwalificatieroute waaronder Manolo Debreyne, Liam Thijs, Nicolas Stevens en Sam Apostel. De tweede route bepaalde de ranking. Manolo en Liam gingen door naar de finale, maar moesten tevreden zijn met een 6de en 7de plaats. Nicolas werd 12de op de voet gevolgd door Sam met een 13de plaats. Arno Luypaert, Nirmal Van den Bossche en Pieter-Jan De Coninck werden 25ste, 26ste en 28ste. Lennart Tuijnder, Jasper De Wit en Tino Cooman nemen de laatste plaatsen in en werden 30ste, 31ste en 32ste. De jongens moesten dezelfde finale klimmen als de meisjes. De drie eerste jongens klommen net even hoog als ik. Dankzij het countback-systeem was het goud voor Simon Lorenzi van Top Rock uit Luik. Hij topte beide kwalificatieroutes. Met een verschil van telkens drie grepen in de tweede route ging het zilver naar Nicolas Collin van Stone Age uit Woluwe en het brons naar de Nederlander Mark Brand.
Maëlys en William
Aanzienlijke A-categorie
Anak Verhoeven wist als enige van alle meisjesgroepen alle routes te toppen. Ze klom in haar berekende en feilloze stijl naar de zege. Hiermee deed ze ook beter dan de junioren die dezelfde finaleroute moesten klimmen. Lien Vanreusel werd 15de van de 18. Chloé Caulier van Stone Age ging Anak achterna door ook de eerste route te toppen, maar moest tevreden zijn met zilver. Manon Matheys van Escale was goed voor brons.
Julie Elseviers van Hungaria deed ook mee aan het Nederlands kampioenschap
De jongens kregen loeiharde routes voorgeschoteld. Er werd niet getopt. Van de Klimax-jongens gingen er toch drie naar de finale. Cedric Binst bracht het tot de 2de plaats. Hoewel hij niet in topconditie was, werd William Frimout nog 3de. Ze moesten alleen Nicolas Vancayzeele van Climb Cool uit Charleroi voorlaten. Hij geraakte telkens een of twee passen verder en klom verdiend naar de 1ste plaats. Robin Put stond na de kwalificaties vijfde gerangschikt, maar de finale was te zwaar waardoor hij twee plaatsen zakte en 7de werd. Tim Goossens en Jasper Schelfhout volgen elkaar op met een 11de en 12de plaats. Wim Lemière klom naar de 15de stek. Arno Verhelst hield het bij een 19de plek in een groep van 22.
Krol moet opletten voor vallende klimmers
2 x 8 junioren
Bij de jongens werd het in de finale een spannende strijd tussen Ignace Debreyne, Antoine Kauffmann van Climb Cool en Sébastien Berthe van Escale. Ze waren in de kwalificaties nagenoeg even sterk met drie keer top in de eerste route en een minverschil in de tweede route. De finale was weer een harde route die toch het verschil kon maken met telkens enkele grepen. Antoine Kauffmann bewees dat hij de sterkste was. Sébastien Berthe volgde tot op twee grepen lager. Ignace moest nog zeven grepen lager lossen, maar mocht als eerstejaars junior trots de bronzen medaille mee naar huis nemen. De 7de plaats was voor Yens Schelfhout.
Record Vlaamse kampioenen van Klimax
Behalve Elfe Claes van Den Greep die Vlaams kampioen bij de meisjes C werd, stammen alle andere Vlaamse kampioenen uit de Klimax-stal. Ine Van Zegbroeck verzekerde met haar zilveren medaille meteen de titel van Vlaams kampioen bij de meisjes D. Jasper Van Malderen kreeg goud om de hals en de medaille van Vlaams kampioen bij de jongens D. Dit was ook zo voor mezelf bij de meisjes B en voor Anak Verhoeven bij de meisjes A. Nils Lemière had met een zilveren medaille bewezen dat hij de sterkste Vlaming was van de jongens C. Manolo Debreyne moest bij de B-jongens alleen enkele Nederlanders en Walen laten voorgaan. Voor Cedric Binst in de A-groep was zilver eveneens goed voor de medaille van Vlaams kampioen. Bij de junioren waren er geen Vlaamse meisjes, maar bij de jongens nam Ignace Debreyne met een bronzen medaille ook de titel van Vlaams kampioen mee naar huis.
De Vlaamse kampioenen 2012
Klimax wint de team ranking
Onze Klimax-meisjes gingen met twee gouden en een zilveren medaille naar huis. De jongens kaapten een gouden, drie zilveren en twee bronzen medailles weg. Moet ik er nog een rekensommetje bij maken? Nee, het is echt waar. Als kers op de taart won Klimax ook nog eens de team ranking met een ruime voorspong. Klimax verzamelde 540 punten. De tweede en derde plaats werd bevochten tussen L’Escale en Stone Age. Ze zaten elkaar op de hielen met 376 en 368 punten. Mijn trainster Liselotte De Bruyn mocht als teamleidster de teamprijs – een mooi touw – in ontvangst nemen.
Liza Berends, Celine en Maëlys Gillart
Enkele sfeerbeelden van de wedstrijd