Zondag 14 oktober 2012, 15 u. Lekker warm ingepakt in mijn donzen jas en voorzien van warme handschoenen sta ik klaar voor de training met het Belgisch team onder leiding van coach Tijl Smitz en trainster Liselotte De Bruyn. Het is een Vlaamse bedoening geworden op deze verkiezingsdag, want van onze Waalse collega’s zijn er wel enkele aanwezig in Klimax, maar ze nemen niet deel aan de training. Anak, Koen, Julie, Ignace en Liam waren allemaal hevig om zich voor te bereiden op het Europees Kampioenschap in Gémozac (FRA) binnen drie weken. Het EK is voor mij de belangrijkste wedstrijd van dit jaar en ik wil dan ook in topvorm zijn. Ik zou daar graag weer de finale halen. Duimen maar en nog hard trainen de komende weken.
De training bestond vooral uit een wedstrijdsimulatie. Voor de opwarming moest ik samen met Liselotte uitrekenen wanneer ik moest klimmen, want ik ben heel slecht in het uitrekenen van klokken en zo van die dingen. Ik heb vooral samen met Anak geklommen en dat was zoals altijd weer veel plezier maken en hard werken. Gelukkig had ik een week gerust vooraf. Vorig weekend had ik wat pijn in mijn arm gekregen door de boulderwedstrijd op de Groenplaats in Antwerpen en dan heb ik maar enkele trainingen overgeslagen om zeker niets te forceren. Ik denk dat Tijl erg tevreden was, want iedereen was gemotiveerd en presteerde goed (en ik denk dat hij de cake lekker vond). Ik zag dan ook dat er mooi en stevig geklommen werd.
Na een harde opwarming had Tijl voor ons een witte route uitgekozen. Het was even schrikken, want Tijl had de niveau-aanduiding weggehaald. De routes zijn na de wereldbeker ook allemaal nieuw, dus het werd een echte wedstrijdsimulatie. Het was wel lang wachten voor het mijn beurt was en dan yep, a-vue recht naar de top. Pas op het einde van de training kregen we te horen dat die route 7c gequoteerd was. Mijn dag was weer goed.
We rondden de training af met een lekker stuk cake dat mama voor ons gebakken had en dan heel moe naar huis.