Op 19-12-2010 organiseerde Laurent Fruythof van Brussels Monkeys een open wedstrijd voor twee categorieën van jongens en meisjes. Wie jonger was dan 12 werd in de C-categorie ingedeeld en van 12 tot 15 jaar kwam je in de B-categorie terecht. Ik was nog maar pas een week 12 geworden. Laurent Fruythof vond het dommage, maar ik moest het dus als jongste opnemen tegen Chloé Caulier en Lies Bollens, die beiden 15 zijn, Dawn Claeys die een jaar ouder is dan mij en Maélys Gillart, die de kleinste van gestalte is, maar toch een geduchte concurrente. Chloé Caulier had de dag voordien nog de tweede plaats in de wacht gesleept op de City Lizard Christmas Boulder Open in Sint-Niklaas, maar dat wist ik toen nog niet.
Het lezen van de finale
Dawn en ik zekerden elkaar. De twee eerste selectieroutes moesten we klimmen zonder jury. We kregen een blaadje papier en daarop moesten we schrijven of we hiervoor 50 (top), 10 (voorbij tweede dakje) of 5 (voorbij eerste dakje) punten hadden behaald. Ik kon beide routes toppen net zoals Dawn. Bij de derde en laatste selectieroute was er toezicht van een jury en werden de punten per greep geteld. Die route werd voorgeklommen. Een heel grote jongen demonstreerde de route in de hoek van de zaal en die zag er heel technisch en moeilijk uit. Al vrij vroeg in de route kwam een grote module, waarop geen grepen stonden en we zelf een houvast moesten zoeken. Daarna kwam een verre pas naar de haakse wand, een traversee en weer een module. Het laatste verticale stuk naar boven was ook heel moeilijk. Niemand wou er als eerste aan beginnen. We zaten daar maar te wachten en wat te lummelen, maar toen kreeg ik het op mijn zenuwen en wou ik er toch als eerste in vliegen. Ik heb een hele tijd moeten zoeken op die onderste grote module, maar ik ben er toch doorgeraakt. Daarna heb ik maar goed doorgeklommen en niet te veel gerust, omdat ik bang was dat ik al te veel tijd verloren had. We hadden zes minuten om boven te geraken en dat is dan ook gelukt. Alleen Chloé Caulier wist de route na mij ook nog te toppen.
Met een leuke kwinkslag naar de affiche van het Belgisch kampioenschap in Klimax
We mochten met zijn vijven naar de finale. De finaleroute was ook een vrij technische route die ook alleen door mij en Chloé werd getopt. Er kwam dus een superfinale van. Laurent koos meteen voor een zwarte 8a met heel kleine greepjes. De jongens van de B-categorie moesten dezelfde rode finale klimmen. Alleen Nicolas Collin topte en vroeg of hij ook mee mocht doen met de superfinale van de meisjes. Nicolas viel al bij de eerste greepjes uit de route. Ik geraakte tot aan de eerste grote greep waarvan ik dacht het een bak was waaraan ik eens goed kon gaan hangen, maar dat was een vergissing. De greep bood geen goede houvast en ik schoof eraf. Chloé geraakte een heel eind verder. Iedereen was ervan onder de indruk. Dat had ze mooi gedaan, maar ik heb het haar niet cadeau gegeven met die superfinale.
De superfinale (8a) was duidelijk veel te technisch voor Celine
Al bij al was het een interessante wedstrijd. In mijn categorie waren niet veel deelnemers, maar we waren wel met een sterk groepje. Ik heb weer eens ondervonden dat ik veel voorzichtiger moet klimmen.
Citaat uit Climb 2 climb:
Ce dimanche 19 décembre, les jeunes de 9 à 15 ans ont pu s’affronter lors de l’Open Jeunes organisé par la salle Brussels Monkeys Climbing. Ils étaient 31 à avoir bravé la neige pour venir se mesurer aux différentes voies ouvertes par l’équipe.
Pour les filles “A” (8 à 11 ans), Zara Cooreman fut la seule à sortir la voie de finale en 6b. Chez les filles “B” (12 à 15 ans), Céline Cuypers et Chloé Caulier ont randonné la finale en 7b Finale Celine Cuypers et une super finale en 8a fut nécessaire pour voir gagner Chloé haut la main. Du côté des garçons, Harold Peeters s’est imposé en “A” et Nicolas Collin a survolé tous les autres chez les plus grands.
Bravo à eux et à toute l’équipe pour cette belle compétition !