Voor minder dan goud doet de familie Cuypers het niet
Het is al bijna traditie dat mijn mama en papa er niet bij kunnen zijn op het Open Jeunes van Escale in Arlon. Papa maakte zelf kans op een prijs in de wijk voor al het lay-out werk dat hij doet voor flyers, affiches en de Gazet van Sint-Andries, onze wijk dus. Die uitreiking was zaterdagavond. Ik heb dan maar eens voor hem geduimd en ja hoor hij heeft de Gouden Neus gewonnen. De Neus is een marionet die de hoofdrol speelt in het poesjenellentheater van onze wijk in Antwerpen.
Het is ook traditie dat ik dan vrijdagavond al bij Anak mag gaan slapen. Toen we zaterdagochtend wakker werden gemaakt was het nog donker. In de auto sliepen we gewoon voort. We stonden pas op toen we op de parking van de klimzaal aankwamen. We kregen pannenkoeken als ontbijt. Dat vond ik geweldig want van papa mocht ik er de vorige dag maar een eten omdat hij dacht dat het niet goed zou zijn voor mijn maag. Wel dus, haha. Dank u Wim en Patti. De pannenkoeken waren zalig.
De originele teamtrofee
Gezellig routes lezen
Het was heel gezellig in Arlon. Routes lezen samen met Aniek Lith, Liza Berends en Anak. De meisjes C moesten ook onze eerste selectieroute klimmen, dus ook nog lezen met Elfe Claes, Cathinka en Laure-Anne. Ik kon de selecties allebei toppen, Maëlys Gillart ook. Liza topte alleen de eerste, maar mocht ook naar de finale. Joke geraakte niet in de finale.
Laure-Anne Stevens, Elfe Claes, Cathinka Tilborghs, Ine Van Zegbroeck
Tot aan de finale had ik gedaan wat mama en papa mij gezegd hadden wat ik moest doen. Alle routes gewoon toppen. Zo gezegd, zo gedaan. Nu kwam de finale, maar dat was toch een ander paar mouwen. De meisjes junioren, A en B moesten dezelfde finaleroute klimmen. Met Anak, Liza en Aniek bespraken we de route nog na in de isolate en gaven de grepen een naam. De route slingerde omhoog. In de eerste bocht stond de toren van Piza, die was geen probleem. Liza kon net de Eiffeltoren beklimmen in de volgende bocht. Aniek viel even voorbij de Eiffeltoren. Ik ben in het begin van Rodellar gevallen, de derde bocht voor de top. Chloé kon de relays niet inpikken en Anak kon de Klimax-vlag op de top van de Mount Everest planten.
Het podium van de Belgische beker: 1 Celine Cuypers, 2 Maëlys Gillard, 3 Margot Verhaeren
In isolatie, uit isolatie, in isolatie, uit…
Ik was voorlaatste van mijn categorie aan de beurt. Ik ging goed omhoog, maar achter de hoek stond een blauwe en een gele greep. Ik was opgeblokt op een arm en reikte met mijn andere arm achter de hoek. Voor de zekerheid ging ik toch maar eens kijken en dat was even schrikken. Ik had de verkeerde kleur aangeraakt en trok mijn hand onmiddellijk terug. Ik ging voort met de blauwe greep. Wat verder schoof mijn voet uit en viel ik. Maëlys moest na mij klimmen en zij viel een halve beweging onder mij uit de route. Dat was spannend. Uiteindelijk ben ik na Anak en Chloé Caulier het derde hoogst geraakt van alle meisjes.
L'Escale Arlon
Omdat ik dus die verkeerde kleur had aangeraakt, werd er een protest ingediend door de partij van Maëlys. We moesten allebei terug de isolatie in, maar niet bij de andere finalisten. We moesten in een ijskoude blokzaal een kwartier zitten wachten. Maëlys had teken gedaan naar haar mama dat het koud was en kreeg een trui. Ik mocht de trui van Wim aandoen, maar ik heb er toch een dikke snotneus aan overgehouden. Ik vind het jammer dat ik hierdoor Anak, Chloé, Ignace en de anderen niet heb kunnen zien klimmen.
Nicolas Stevens
Wim Verhoeven was hoofdjury, maar wilde geen partij kiezen en liet de beslissing daarom over aan de andere juryleden. Toen Liselotte vernam dat er protest was ingediend, diende zij ook een protest in tegen Maëlys, omdat zij die greep ook had aangeraakt. Ze bekeken het filmpje en zagen dat ik en Maëlys de greep niet hadden gebruikt, dus werden we niet gediskwalificeerd. Volgens hen hadden ze ook streepjes moeten zetten op de plaats van de juiste greep.
Liselotte en Sam met de teamtrofee
Klimax wint team ranking
Op het Open Vlaams vorige week zetten de Klimax-klimmers nog schitterende prestaties neer. In Escale deden ze het echter minder goed. Nils geraakte niet verder dan een zesde plaats. Ine, Ties, Joke, Liam en William haalden niet eens de finale. Dankzij goud voor Anak en mij, zilver voor Ignace en zilver voor Jasper, die toch 100 punten kreeg omdat hij een Fransman moest voorlaten, won Klimax met 1 punt verschil van Escale. Klimax won voor het eerst in de geschiedenis beide manches en mag dan ook de trofee mee naar huis nemen. Nu staat de fiere sanglier van Escale te pronken in Klimax. Ik ben er wel blij mee, want ik vind het een prachtig everzwijntje.
