Zondag 24 november 2014
Op uitnodiging van cmbel voorzitterJean-Louis Vigneul (de nationale federatie Climbing & Mountaineering Belgium) en KBF voorzitter Tuur Ceuleers (Klim- en Bergsportfederatie) werd het nationale jeugdteam uitgenodigd om in de bloemetjes gezet te worden voor hun mooie prestaties in 2013. Anak Verhoeven (17) en Celine Cuypers (14) wonnen de Europese beker en Anak kon de zilveren medaille bemachtigen op het Europees kampioenschap in Oostenrijk en het wereldkampioenschap in Canada. Celine haalde er telkens de finale. We waren dan ook blij met het initiatief.
Locatie was het After Summer Festival in Bornem. Dit is een jaarlijks evenement dat de federatie (KBF) organiseert ter promotie van de stages. Het is een gezellige en sfeervolle beurs met diverse sponsors en kraampjes waar bergsporters ideeën en ervaringen kunnen uitwisselen. Er zijn diverse attracties voor de avontuurlijke jeugd, workshops, films en lezingen. Dit is de ideale plaats en gelegenheid om klimmend Vlaanderen toe te spreken. Bij afloop van de beurs nam voorzitter Tuur dan ook het woord. Er waren de vier afgestudeerden van Mount Coach die onder leiding van Sanne Bosteels hun driejarige opleiding met succes hadden afgerond. Sanne vertelde vol lof over de vier jongelingen en hun avonturen tijdens een vier weken durende afsluitende stage met een beklimming van een zevenduizender. De beelden van duizelingwekkende rotsmassieven sprak dan ook tot de verbeelding. Ze kregen enkele mooie boeken als aandenken aan hun opleiding.
Tuur bedankte ook de onmisbare inzet van de vele vrijwilligers die de clubs rechthouden en doen floreren en benadrukte dat die vrijwilligers gekoesterd moeten worden: “Zorg voor de nodige waardering en inspraak.” Ook het eigen personeel kreeg een bloemetje/bierkorfje voor hun enthousiasme en inzet. Zij hebben de moeilijke taak de vele engagementen van de federatie levendig te houden. Ze zijn begaan met hun job en spannen zich meer dan gevraagd in.
De beurs, die nog afgesloten werd met een diner voor de sportkaders en bestuursleden, was een succes. Gezellig samenzijn, we zijn tenslotte een grote familie.
De Waalse kat
In België wonen blijkbaar alleen maar Walen. Vorig jaar wonnen Loïc Timmermans en Anak Verhoeven nog de Europese beker. Dit was reden genoeg voor een heuglijke receptie in het Brussels Solvay huis in aanwezigheid van bijna het voltallige nationale jeugdteam, hun ouders en de coaches. Het was een reünie voor de klimmers en de ouders. De meeste ouders kennen elkaar van de nationale wedstrijden. Anak en Loïc kregen een aandenken om naast hun medailles te etaleren. Cmbel voorzitter Jean-Louis sprak lovende woorden. Sprankelende drankjes en lekkere hapjes waren de kers op de taart. Met weer twee Belgische medaillewinnaars zou je verwachten, naar analogie met vorig jaar, dat ook zij weer een ‘One Minute of Fame’ moment zouden krijgen.
De grote reünie bleef uit. Gelukkig was Nils Lemière komen opdagen om vanuit de coulissen de huldiging mee te maken. Kregen de Waalse klimmers geen uitnodiging of zijn Vlamingen geen Belgen? Ik weet het niet. Gelukkig waren er nog enkele jonge wedstrijdklimmers uit de buurt komen opdagen voor de beurs. Zij zullen in de komende jaren misschien ook deel uitmaken van het internationale jeugdteam en kijken nu vooral op naar hun idolen.
One ‘Second’ of Fame
Tot slot van Tuurs speech de huldiging van het internationaal jeugdteam. Zij zetten de federatie en België toch ook mee op de wereldkaart. In het sportklimmen staat België ondertussen ook al zijn mannetje. In alle jeugdwedstrijden zie je Anak op het podiium. Bij de volwassenen haalde ze als zeventienjarige dit jaar al vier keer de finale. Anak is internationaal dan ook geen onbekende meer. Celine is twee jaar jonger en deed vorig jaar pas haar intrede in het internationale circuit. Dit jaar haalde ze op alle wedstrijden de finale. Beiden wonnen ze goud op het Europees bekercircuit, elk in hun eigen categorie. Anak en Celine werden even naar het podium geroepen en kregen er een cheque met de bonussen (500 euro voor Celine en 1100 euro voor Anak) die ze voor hun medailles hadden verdiend. Handje schudden, kusje van Paul Verzele (penningmeester KBF). Enkele onleesbare slides en verder niets over hun prestaties, want “het was teveel om op te noemen.” Veel bergsporters zijn nog niet erg vertrouwd met het topsport- en wedstrijdklimmen. Wie het sportklimmen niet volgt, weet niet waarom deze twee meisjes naar voren geroepen werden. Een korte verduidelijking van wat hun sport precies inhoudt en dat ze medailles wonnen op het hoogste niveau had wel gemogen. Dat het wedstrijdklimmen voor Anak en Celine geen vrijblijvende hobby meer is, hoefde niemand te weten. Anak en Celine doen momenteel aan home schooling zodat ze zich ten volle kunnen toeleggen op hun drukke trainings- en wedstrijdkalender.
Konijn met pruimen
Om dan toch niet met een lege maag naar huis te gaan, kregen ze elk een glaasje appelsap. De andere aanwezigen werden nog getracteerd op één glaasje wijn. Er waren betere tijden. Maar onder vrienden zijn is ook leuk. Het ‘Belgisch nationale’ team en enkele ouders van jeugdklimmers konden nog even napraten – tot Tuur na een half uur de ‘bokken van de geiten’ kwam scheiden – en zakten af naar een echt Belgisch frituur. Het was tenslotte etenstijd.
En voor volgend jaar?
Het valt te hopen dat er toch minstens één Waalse klimmer met een medaille naar huis komt in 2014. Dan kunnen we terug allemaal Belgen zijn. Het komende internationaal seizoen ziet er goed gevuld uit. De Europese jeugdwedstrijden zijn niet zo talrijk, maar er zijn acht wereldbekermanches voor de volwassenen. Anak zal misschien aan alle acht deelnemen. Ze staat nu al op de negende plaats op de wereldranglijst. Celine zal haar eerste ervaring opdoen in enkele wereldbekermanches voor volwassenen dicht bij huis. KBF ondersteunt de Vlaamse internationale klimmers met een gulle tussenkomst voor reis- en verblijfskosten en sturen steeds een trainer en/of coach mee. Podiumplaatsen worden beloond met een bonus. Zo blijft de internationale ambitie van de kinderen betaalbaar voor de ouders. Dan nog kunnen ze niet aan alle belangrijke wedstrijden deelnemen wegens de te hoge kosten voor reizen, verblijf en trainingen.
Voorbereiding
De jeugd die zich engageert voor het internationale circuit moet zich eerst selecteren op de nationale wedstrijden. De boulderselecties zijn ondertussen al achter de rug. Wie geselecteerd is, kan zich beginnen voorbereiden. Gemiddeld trainen ze 3 keer per week zo’n 5 uur. Daarbij komt nog een of twee keer per week conditietraining (joggen, fietsen of kranchttraining) en de dagelijkse stretchoefeningen. De selectiewedstrijden voor het leadklimmen beginnen op 18 januari met het Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap in Breendonk. Daarna volgen het Open Escale in Arlon, het Open Stone Age in Brussel en het Belgisch Kampioenschap terug in Breendonk. Pas dan zullen we weten wie in aanmerking komt voor een internationale licentie leadklimmen.
Vlaanderen kan beter
We hebben in Vlaanderen nationaal en internationaal talent, maar onze Waalse landgenoten doen net beter. In 2013 konden elf Vlaamse jongeren zich selecteren om deel te nemen aan het internationale circuit. In Wallonië konden 12 jongeren zich selecteren. Als je dat dan opsplitst in boulder en lead dan heb je in Vlaanderen twee teams van 7 en in Wallonië twee teams van 10. Voor 2014 zijn bij de jeugd maar 5 van de 15 geselecteerden Vlamingen. Op de nationale wedstrijden zie je dan ook heel wat meer Waalse teams dan Vlaamse. Dat het Vlaamse team Klimax hoog staat in de teamranking heeft te maken met een hoge concentratie. Een sterk team trekt automatisch talent aan. Er zijn bijvoorbeeld maar twee (soms drie) Vlaamse teams die deelnemen aan de leadwedstrijden. Het ontbreekt in Vlaanderen dan ook aan de juiste combinatie van infrastructuur/trainingen. Er is dus dringend nood aan (berg)sportclubs die goede trainingen organiseren en een stevig wedstrijdteam uitbouwen. Het is belangrijk om voldoende jong te beginnen met (speel)trainingen. Wie een team wil starten met jongeren boven de twaalf jaar komt doorgaans te laat. In de meer klim ‘minded’ landen beginnen ze met snotneustrainingen vanaf 6 jaar!
Blijven klimmen
De toekomst voor het Belgische sportklimmen hangt samen met de inzet van de vele vrijwilligers en het enthousiasme van de atleten, de ouders en de omkadering door de clubs en de federaties. Hierin had Tuur gelijk: “We moeten de vrijwilligers motiveren, ondersteunen en inspraak geven.” Er zijn de jongste jaren al heel wat mooie inspanningen geleverd door alle partijen en er is veel vooruitgang geboekt. Het ijs is gebroken, we zitten in een ver gevorderde pioniersfase. Toch roep ik iedereen op om nog een tandje bij te steken. Voor topprestaties wordt elk detail, hoe minuscuul en onbelangrijk het ook lijkt, enorm belangrijk, want internationaal is de concurrentie keihard en onverbiddelijk. Maar eens onze jongeren succes geproefd hebben, zijn ze niet meer te stoppen.
Peter Cuypers