Mijn debuut bij de senioren in België
Opwarming met mijn privé-trainer Liselotte in de nieuwe boulderzaal
Samen met Maëlys Gillart, die ook 14 wordt dit jaar, mocht ik voor het eerst meedoen aan het Belgisch kampioenschap lead voor de senioren, maar nog steeds buiten categorie. We deden allebei flink ons best. Maëlys was vorige week nog ziek geweest en stelde niet al te hoge verwachtingen. Ik was wel wat gestresseerd, maar toch minder zenuwachtig dan ik had gedacht. Ik keek ernaar uit om aan de wedstrijd deel te nemen, maar het was wel een beetje raar tussen de volwassenen. Het is immers altijd heel leuk om je klimvrienden op wedstrijden terug te zien en nu voelde ik me toch een beetje een vreemde eend in de bijt.
In de route van Tijl
Zware selecties
Mathilde zoals altijd in korte broek en met losse schoentjes
De eerste selectieroute werd getopt door Maëlys, Chloé Caulier, Anak Verhoeven, Mathilde Brumagne en mezelf. De tweede selectieroute was een pak harder. De meesten hadden al onderaan in de route serieuze problemen. Alleen Anak en Mathilde topten, maar Mathilde net buiten de tijd. Chloé viel er in het laatste stuk naar boven uit. Ik geraakte heel hoog, maar ging er te snel vandoor zonder rustpauzes te nemen en viel enkele grepen onder Chloé. Greep 24 was een venijnige onderhandse greep, waar je gemakkelijk je evenwicht op verloor en daar zijn er dan ook enkelen uitgevallen. Je mocht er echt niet aan gaan hangen, want dan was je gezien.
Spectaculaire, technische passen in een zware tweede selectie
Prachtige finale
Ondanks de hardheid waren de selectieroutes mooi gebouwd. Vooral de tweede was niet alleen hard, maar ook spectaculair om te zien. De finale deed daar nog een schepje bovenop met speciale passen en bewegingen.
Vrij laag in de finaleroute zat een module waar je een hielhaak op moest leggen om bij een bol te geraken. Dat zorgde voor mooie klimbewegingen voor het publiek. Elke finaliste deed het zowat op haar eigen manier, de ene al wat eleganter dan de andere. Voorbij de bol ging het weer omhoog, maar de grepen waren niet zo goed als ze eruit zagen. Wat hoger moest je overkruisen en als je hier fout zat, dan liep het ook faliekant af. Hier ging ik er dus uit met 23 punten. Chloé kon nog een beweging meer maken en kreeg een 23+. Mathilde ging elegant tot greep 44 en werd dus net als vorig jaar verdiend Belgisch kampioen. Anak kon doorgaan tot greep 33.
Zes dames traden warm ingeduffeld aan voor de finale. Ik was wel de jongste, maar zeker niet de kleinste. Alleen Mathilde heeft nog enkele milimeters voorsprong. Dat er klimmers buiten categorie deelnemen aan het seniorencircuit en zich plaatsen voor de finale is niets bijzonders meer. Twee jaar geleden was dit nog nieuws op Belclimb en Climb2Climb, nu is het zelfs het vermelden niet meer waard.
Maëlys zorgt voor een grappige noot
Creativiteit van de routebouwer valt in de smaak, goed voor een applausje
Volgspot
Tijdens de finale werd met een grote volgspot op de muur geschenen om de klimmers in de schijnwerpers te zetten. Dat vond ik echt geweldig, want je kon heel goed zien hoe de grepen eruit zagen. In het spotlicht staan gaf een heerlijk gevoel. Tegelijkertijd werd er gefilmd en je kon de beelden onmiddellijk zien op een groot scherm aan de wand. Dat zorgde ook voor mooie foto’s die je op belclimb en climb2climb kunt zien.
Jurgen Lis vordert vlotjes in de finale
Heren
Bij de heren ging het er spannend aan toe. Bij hen werd de ranking na kwalificatie bijna helemaal overhoop gehaald. Ook de route van de heren was spectaculair met twee naast elkaar geplaatste verticale driehoekige zuiltjes, die heel moeilijk te overbruggen waren. Hier werd heel veel geknoeid en ook voor Loïc Timmermans was het op de eerste colonnette heel even spannend, maar hij geraakte er toch door en wist net als vorig jaar het hoogst te klimmen. Jurgen Lis verraste het publiek en zichzelf met een tweede plaats, kort gevolgd door Jonathan Thomas die na de kwalificaties laatst gerangschikt stond.
Wanne Libot en Jurgen Lis lezen de route
Speed
Na lead werd er ook speed geklommen. Bij de dames waren maar vier deelnemers: Anak Verhoeven, Magali Haeyen, Chloé Caulier en Émilie Guérit. Émilie viel al snel uit met een blessure aan de schouder. Dit jaar was Anak de snelste. Magali, die vorig jaar nog de zege behaalde, werd tweede, gevolgd door Chloé.
Anak Verhoeven in de tweede selectieroute
De heren zorgden voor meer spektakel omdat de concurrentie met 16 deelnemers veel groter was. Ze gingen razendsnel de muur op. Met een tijd van 5,65 bleek Jürgen Lis de snelste. Nicolas Mathieu werd tweede met een tijd van 6,23 en Sébastien Berthe derde met 7,39.
Mooie zaal
De wedstrijd ging door in Entre-Ciel-et-Terre, de klimzaal van Louvain-la-Neuve. De zaal werd nog maar pas uitgebreid met een grote voorklimwand, een prachtige boulderzaal en een tweede klimruimte voor initiaties. Voor de finalisten was er een aparte isolatieruimte. Er was veel plaats voor het publiek dat gezellig op de mat kon zitten. Er stonden schalen met bananen, appelsienen en zalig zoete, grote groene appels.
Gedetailleerde resultaten in de xlsx file hier.